It lûk luiken

Us Fryske lûke betsjut hjoed-de-dei 'mei krêft nei jin tahelje': oan it tou lûke. Dat komt oerien mei it Nederlânske trekken: aan het touw trekken. It Nederlânsk hat ek luiken. Dat betsjut lykwols net 'trekken', mar 'sluiten, dichtdoen': de ogen luiken. Fgl. ek oogluikend (krekt dwaand as sjocht men neat,  mei de eagen ticht)en geloken (geloken ogen), it mulwurd fan luiken. It Fryske lûke betsjutte eartiids al 'slute, tichtdwaan'. Fan luiken en lûke binne de wurden luik en lûk ôflaat en dy hawwe beide wol deselde betsjutting 'boerd, blêd dêr't in iepening mei ôfsletten wurde kin'.