Mei of sûnder it

Ik rin hurd, sy rint hurder, mar har broer rint hurdst. Is dat goed Frysk, of moat it perfoarst wêze: hy rint it hurdst? Hearre jo sa'n sin (noch) wolris sûnder lidwurd? En in oare fraach is: wêrom soe dat it der by moatte? Komt it fan taalgefoel, dat ús troch it Hollânsk optwongen is?