krysttiid

It earste diel fan it wurd 'krysttiid' komt fan de namme Kristus, ien fan de beneamingen fan Jezus en betsjut 'salvling'. Yn Bibelske tiden waarden keningen en profeten mei oalje salve as wijing ta har taak. Yn it Aldfrysk kaam de namme Kristus noch folút foar yn it wurd krysttiid: 'kristestiid'. Letter is dat ferkoarte ta 'kristtiid' en is de útspraak fan de i nei in y tagien: krysttiid. Wat opfalt is dat it Nederlânsk yn bygelyks it wurd kerstfeest de foarm 'kerst' hat, mei in 'e', en mei de 'r' nei de 'e'. Dat 'kerst' komt ek fan Kristus (Christus). Dy Nederlânske foarm 'kerst', is al hiel âld, op syn minst út de trettjinde ieu. 'Kerst' kaam eartiids allinnich mar foar yn gearstallings as 'kerstnacht' en 'kerstmis'. Hjoed-de-dei komt 'kerst' ek los foar, as ferkoarting fan kerstmis: 'We krijgen een witte kerst'. Yn it Frysk wurdt 'kryst' as ferkoarting fan 'krystfeest' as Hollanisme beskôge. Mei krysttiid krije wy gjin 'wite kryst' dus!